♣ รู้สึกดี ที่เราห่างกัน ♣
ฉันปล่อยให้ความ รู้สึกผูกพันบาง อย่าง...
ค่อย ๆ เลือนหายไปจากคว ามทรงจำทีละเล็ก ทีละน้อย....
.....ภาพคนบางคน ค่อย ๆ ถูกลบออกไปจากหั วใจ .......
ฉันเคยวาดหวังให ้ความผูกพันนี้ คงอยู่เนิ่นนาน. ...ตลอดไป...
แต่เหมือนเป็นแค ่ฉันเพียงคนเดีย ว ที่คาดหวังให้เป ็นแบบนี้....
คาดหวังให้เรามี กันและกัน เหมือนช่วงเวลาส ั้น ๆ ที่เราต่างเคยรู้สึก....
.....ฉันหวังเอง ....คิดเอง....และรู้สึกไปเอง....
....................และ เมื่อวันหนึ่ง....................
ฉันเริ่มมองเห็น คุณค่าในตัวฉันเ อง....
ฉันมองเห็นความเ สียใจของตัวเอง. ..
และฉันมองเห็นหย าดน้ำตาของตัวเอ งกำลังรินไหล... ..
ฉันเริ่มรู้สึกส งสารตัวเองมากขึ ้น...ที่คิด รู้สึก และคาดหวังเพียง ลำพัง....
ฉันเฝ้ามอง มองดูความเป็นไป ของความสัมพันธ์ .....
และฉันมองเห็นบา งอย่างของความสั มพันธ์นั้น
ฉันมองเห็นภาพลว งตาซ่อนเร้นอยู่ ในคำว่า....คิดถึง...
ฉันหัวเราะทั้งน ้ำตา....ฉันโง่ ที่เพิ่งมองเห็น มัน...
............... .................................
ฉันเริ่มหันมาดู แลเอาใจใส่ความร ู้สึกของตัวฉันเองให้มากขึ้น... .
ฉันเริ่มทำหัวใจ ตัวเองให้แข็งแร งขึ้นวันละนิด.. ....วันละนิด...
ฉันเริ่มรู้สึกว ่า คำว่า คิดถึง แท้จริงแล้ว ไม่เคยมี…..
.....................วันนี้......................
ฉันไม่คาดหวังคว ามสัมพันธ์นั้น
และฉันปล่อยให้ม ันหลุดลอยไป.... ไกล....โดยไม่พยายามหยุดยั้งมัน ไว้
ฉันยืนมองความสั มพันธ์นั้น ลอยลับหายไปจากส ายตา...
และหวังเพียงว่า .... เราจะเป็นเพียงแ ค่คนผ่านตา...
ในบางเส้นทางของ ชีวิต ที่บังเอิญชะตาลิขิตให้เจอกันเท ่านั้น.....
............... .....สุดท้าย....................
รู้สึกดี.....ที ่เราห่างกัน....
รู้สึกดี.....ที ่เราจะมองไม่เห็ นกันบ้าง....ในบ างเส้นทาง....
รู้สึกดี.....ที ่เราจะลืมเลือนก ันไป.....ในบางเ วลา
รู้สึกดี.....ที ่เราจะกลายเป็นค นอื่นในไม่ช้า….
รู้สึกดี.....ที ่เราจะไม่เป็นเร าอีกต่อไป…
และสุดท้าย ก็ยังรู้สึกดีที ่เคยผูกพันกัน........